Βραδυνή Εξόρμηση στα μπλογκς

χτυπάω μία

Όπως όπως!

Έγραψα ποίημα αφαγίας εγώ, ελπίζω να μη σου λύνεται εύκολα ο αφαλός.

Όσοι το διαβάσουν προσοχή διότι είναι διουρητικόν επίσης.

Apropos, στο σχόλιό σου Άβατον, σου απάντησα το εξής: "Ξύλα που δεν καίγονται δεν βγάζουν φως και έχουμε ανάγκη από φωτορυθμικά."

Ο Καθ'όλα Άκακος
Κανάκα Μακούα

χτυπάω δύο

Όπως όπως (ο βραδυνός χαιρετισμός του Κανάκα)

Αν ζούμε σε μία χώρα, αναγκαστικά θα χρειαστούμε πρωθυπουργό και αναγκαστικά θα ζούμε σε ένα από τα ακόλουθα α)μικρό χωριό β)λίγο μεγαλύτερο γ)το πιο μεγάλο, οπότε αναγκαστικά θα έχουμε και δημάρχους, και ου το καθεξής, μίλησε κανείς για ΕΞ; είπε κανείς ότι αναγκαστικά θα εξαναγκαζόμαστε; Εξ ορισμού όστις δύναται να βάλει το ΕΞ αυτό σε όλα τα παραπάνω 'αναγκαστικά' θα το κάνει ΕΚ προθέσεως και ποτέ ερήμην ημών. Ως ΕΚ τούτου το ΕΞ αυτό οφείλεται αναγκαστικά ΕΙΣ ημας. Γνωρίζοντες δε την μεγίστη αληθείαν ταύτην, οφείλομεν να αναλογιζόμεθα όποτε συμπράττουμε με την ΕΞουσία, αν αποτελεί προϊόν ΕΞαναγκασμού ή όχι. Δια τούτο προτιμάτε πάντα τη χαβανέζικη νοοτροπία, διότι ΕΚφράζεται με λΕΞιλόγιον περιορισμένον εις ολίγα σούξου μούξου μανταλάκια.

Ο Καθ'όλα Άκακος
Κανάκα Μακούα

χτυπάω τρεις

Σ'αυτό μπλογκ έκανα ένα συγκινητικό σχόλιο αλλά δεν εμφανίζεται, περιγράφω μια μέρα που καθόμουν σε ένα πεζούλι και μέτραγα διερχόμενα αυτοκίνητα των οποίων το design μου έκανε εντύπωση. Επίσης λέω για το ότι μπήκα σε μία αντιπροσωπεία αυτοκινήτων και τους τα έδειξα και με πέταξαν έξω μόλις τους είπα θέλω ένα τέτοιο. Μέτραγα βλέπετε νεκροφόρες.

και το λουρί της μάνας.